'Buiten zijn die games zo vergeten'

Ron Boeren van Bieschcraft kijkt tevreden toe hoe zijn jonge deelnemers genieten van de Outdoorcooking workshop. Foto Richard Smit.

Terug naar de natuur en samen met je kind koken op een vuurtje: ‘Buiten zijn ze de games zo vergeten’

Outdoor cooking, bushcraft: het zijn stoere termen die zich in de natuur afspelen. Ron Boeren uit Boven-Hardinxveld verzorgt onder de noemer Bieschcraft workshops voor ouders en kinderen in Fort Everdingen en de Biesbosch. Vuurtje stoken en een lekker potje koken is een manier om aan de alledaagse hectiek te ontsnappen. ,,Je hoeft niet ver te gaan om van de elementen te genieten.’’

Het miezert zaterdagochtend tijdens de outdoor cooking ouder-kind workshop in Fort Everdingen, maar het mag de pret niet drukken. Integendeel. De kinderen dartelen rond en zien de bunkers, wallen en steile hellingen rondom het fort als een natuurlijke speeltuin. Tussendoor roeren ze in de pan soep, bakken ze broodjes en leren ze hout te sprokkelen en fikkie te steken. De ouders zien dat het goed is en leren vuur maken, waarmee de zelfgemaakte lokale gerechten opgesmikkeld worden.

Wat wil een mens nog meer? Boeren (55), die zelf voltijds bij Defensie werkt, organiseert de Bieschcraft workshops al jaren met plezier. Hij neemt mensen in de weekenden mee op sleeptouw door de Biesbosch en tijdens een samenzijn in het fort. De ene keer wordt er gekookt, de andere keer gevaren en geslapen en draait de dag om de kunst van het leerbewerken en mes- en bijlslijpvaardigheden.

Geen survival

Het is niet te verwarren met survival, benadrukt de Boven-Hardinxvelder. ,,Daarbij draait het om het zo snel mogelijk terugkeren naar de bewoonde wereld en maak je gebruik van de middelen die de natuur biedt. Belangrijk zijn de basiselementen schuilplaats, water en eten en vuur. Ik wil het juist comfortabel maken in de buitenruimte, met respect voor de natuur. Daarvoor mag je je eigen spulletjes meenemen. Want iets stuk maken in de natuur vind ik uit den boze.’’

“Van mijn opa leerde ik al basisvaar­dig­he­den in het buitenle­ven. Ik ben ermee opgegroeid”

Zelf struinde hij al door de Biesbosch toen-ie nauwelijks kon lopen. ,,Mijn ouders hadden een boot. Van mijn opa leerde ik al basisvaardigheden in het buitenleven. Ik ben ermee opgegroeid.’’ Dat is nooit meer weggegaan. Boeren leerde links en rechts om zich heen vaardigheden en technieken en volgde cursussen om een complete beleving over te kunnen dragen aan anderen. Van maritieme vaardigheden tot waterzuivering en Indonesisch koken. ,,Ik was als politieambtenaar op missie in Afghanistan. Daar raakte ik bevriend met de kok, die de Indische pot kookte, de zogenoemde ‘blauwe hap’ zoals ze die bij Defensie noemen.’’

Swipe-generatie

De deelnemer aan de workshop is niet per se de ‘swipe-generatie’ die snakt naar een frisse neus, vertelt Boeren. ,,Dat zou je misschien denken, maar het zijn vaak mensen die al veel met het buiten-zijn hebben, de bergen in trekken en Scandinavië als favoriet vakantieland hebben. Zij nemen hun kinderen daarin mee. Die vergeten de computer en gaan juist los als ze hier buiten kunnen ravotten, houtjes kunnen maken voor het vuur en lekker kunnen eten. Zelf koken vinden ze geweldig, als er maar geen deksel op de pan zit. Dan zien ze niet meer wat ermee gebeurt en worden ze ongeduldig.’’

Het is vooral een kwestie van genieten, weet Boeren. Ongeacht wat het weer doet. ,,Een zonnetje is lekker, maar een bui in je nek ook. En dan zeiknat thuiskomen waar de kachel brandt. Heerlijk.’’ En leuke gesprekken voeren, daar wordt hij blij van. ,,Veel ouders voelen zich twintig jaar jonger, alsof ze weer op de scouting zitten. Daar wordt altijd wat lacherig over gedaan, maar stiekem vindt iedereen dat leuk.’’ Maar het draait wat hem betreft vooral om wat lekkers drinken en eten bij een vuurtje. ,,Gewoon lekker buiten zijn met de elementen, zoals een knisperend vuurtje, ontspant en heeft iets magisch. Daarvoor hoef je niet ver weg te gaan.’’